Franciszek Gabriel (1904-1944), ur. w Dobrzeniu Wielkim. Członek Zrzeszenia Akademików Górnoślązaków "Silesia Superior", brał udział w pracach polskiego Towarzystwa Śpiewaczego "Harmonia" we Wrocławiu oraz Związku Młodzieży Polskiej w Niemczech. Po uzyskaniu dyplomu lekarskiego odbywał praktykę w Bytomiu i Sławięcicach, ale ponieważ odmówił wstąpienia do niemieckiego związku lekarzy, nie zdołał praktyki ukończyć, żaden szpital nie chciał go zatrudnić. W 1937 r. podjął pracę lekarza szkolnego w gimnazjum w Kwidzynie. W 1939 r. został internowany i przewieziony do Sztutowa, a następnie Sachsenhausen. W listopadzie 1941 r. został przewieziony do Majdanka. Tam pracował w rewirze aż do 1944 r. W lipcu 1944 r. obóz pośpiesznie ewakuowano do Oświęcimia. W drodze dr Gabriel usiłował zbiec, w czasie próby ucieczki został zastrzelony. Do dzisiaj nie jest znana ani dokładna data jego śmierci, ani nie wiadomo, gdzie znajduje się jego grób.