Rozmiar: 15909 bajtów

- 201 -

1344, 31 VII, Bierutów (Bertoldi civitas)

II Kal. Augusti

Układ zawarty w Bierutowie (Bertoldi civitas) w obecności Konrada I, księcia Śląska i pana Oleśnicy (Conradus ... Olesnicensis, dux Slezie), Bolesława III, księcia Śląska i pana Brzegu (Bolezlaus ... Bregensis, dux Slezie) z jednej strony, oraz Przecława, biskupa wrocławskiego (Preczlaus episcopus Wratislaviensis) z drugiej strony, notariuszy publicznych: Jakuba z Jelenina k. Strzelina (Jacobus de Jelyn) i Piotra, syna Piotra z Wierzbna (Petrus Petri de Wirbna, Wyrbna), a także z udziałem wybranego wspólnie na mediatora arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława (Jaroslaus archiepiscopus Gneznensis). W wyniku układu rozstrzygnięto spór między Konradem I, księciem oleśnickim (Conradus Olsnicensis), a biskupem Przecławem (Preczlaus), który zaistniał z powodu stosowania przez obie strony względem siebie rabunków, podpaleń i najazdów. Wypadki takie datują się od czasów biskupa wrocławskiego Nankera (Nankerus episcopus Wratislaviensis), kiedy to książę Konrad I (Conradus) obwarował zamek w Pogalewie k. Wołowa (Pogalow) nad rzeką Odrą (Odra). Wówczas obie strony doszły do kompromisu w Nysie (Nysa). W Bierutowie k. Oleśnicy (Bertoldi civitas) obie strony doszły do porozumienia za pośrednictwem wspólnego mediatora, biskupa Jarosława (Jaroslaus), i w jego obecności zobowiązały się do zaprzestania wzajemnych najazdów. Jeśliby przeciwko temu postanowieniu wystąpił biskup Przecław (Preczlaus), arcybiskup Jarosław (Jaroslaus) zadecydował, że wówczas dwaj wasale Przecława (Preczlaus) posiadający i zarządzający miastem Głuchołazy (Cegynhals), a mianowicie: Piotr syn Sandkona (Petrus Sandkonis), rycerz, i Jan de Waldow (Johannes), starosta ziemi nyskiej (Nysensis), musieliby uznać się wasalami księcia Konrada (Conradus). Również w wypadku nie stosowania się do ugody księcia Konrada I (Conradus) dwaj jego wasale Peregrinus de Wazemburc i Wlodco z Międzyborza k. Sycowa (Mezebor) posiadający władzę nad miastem Syców (Wartemberc) musieliby podporządkować się protektoratowi biskupa Przecława (Preczlaus). Gwarantami tego układu byli ze strony biskupa Przecława (Preczlaus): Henryk V, książę Śląska i pan Żagania (Henricus dux Slezie et dominus Zaganensis), Hogerus de Preticz i Jan z Grabiszyc k. Lubania (Johannes de Gerlachsheym) - rycerze; ze strony księcia Konrada I (Conradus): Bolesław III, książę brzeski (Bolezlaus ... Bregensis), Henryk de Hugwicz (Henricus) i Haulus, syn Czambora (Czambor).

Świadkowie: Bolesław III, książę brzeski (Bolezlaus Bregensis), Henryk V, książę żagański (Henricus Zaganensis), Wacław I, książę legnicki (Wenceslaus Legnicensis), Apeczko, oficjał i scholastyk, Mikołaj (Nicolaus) de Panewicz - kanonicy wrocławscy (Wrat[islavienses]), Stefan i Mirzanus z Prochowic k. Legnicy (Stepphanus ... de Parchwicz), Henryk de Hugwicz (Henricus).
Dwie pieczęcie notariuszy publicznych.


Oryg.: łac., AA Wrocław, syg. T 9.
Druk: Urk. z. G. d. Bisth. Breslau, s. 298-301, nr 274.


Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Nr 2 - Regesty Śląskie - tom I - 1343 - 1348 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Janina Gilewska-Dubis, Wacław Korta, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk



Zamknij dokument


Rozmiar: 16572 bajtów