- 0046 - 1349, 30 III, Ziębice (Munstirberg) fer. secunda proxima post dominicam, qua canitur dominica: „Judica me Deus etc” in Quadragesima Mikołaj, książę Śląska, pan Książa i Ziębic (Nycolaus ... dux Slesie dominusque de Furstinberg et de Munstirberg), stwierdza, że Elżbieta (Elysabeth), córka i dziedziczka zmarłego rycerza Dzierżka z Byczenia (Dyrssko de Byczen), żona rycerza Nycuco zwanego z Danielowic (dictus de Danielwicz), oraz jej synowie: Mikołaj (Nycolaus), Heynczco, Luteko (uwaga), Boruta (Borutho), Bernard (Bernardus) i Dzierżko (Dyrsko), sprzedali za 900 grzywien groszy praskich liczby polskiej opatowi Zygardowi (Sighardus) i konwentowi cystersów w Kamieńcu (Camencz) wieś Byczeń w okręgu ziębickim (Byczen teritorii Munstirbergensis). Książę potwierdza konwentowi posiadanie tej wsi, zezwalając na lokowanie jej na prawie niemieckim oraz zwalnia od wszelkich ciężarów prawa książęcego, m. in. od stacji, zwanej legir, z wyjątkiem obowiązku uiszczania podatku powszechnego (exactio seu petitio generalis), jednak najwyżej z 10 małych łanów. Ponadto nadaje opatowi sądownictwo wyższe i niższe w dobrach Byczeń. Świadkowie: rycerze Ulryk de Lewinrode (Ulricus), Piotr Santkonis (Petrus), Jan de Budowe (Johannes), Witko Boemus, Andrzej de Eycholcz (Andreas), sędzia dworski, Wincenty z Lubnowa (Vincentius de Lybnow), Mikołaj de Ponkow (Nicolaus), notariusz książęcy. Oryg.: łac., WAP Wrocław, sygn. Rep. 88, nr 136 i 135. Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Zamknij dokument |