- 0054 - 1349, 27 IV, Otmuchów (Othmuchow) V Kal. Maii Niccuzcho z Danielowic (de Danielwicz) wraz z żoną Elżbietą (Elysabeth) oraz synami : Niccuzcho, Heynczeho, Lutkiem (Lutcho), Borutą (Boruto), Bernardem (Bernardus) i Dzierżkiem (Dzirzcho), zrzeka się również w imieniu nieobecnego syna Ramwolda (Ramvoldus) (uwaga) na ręce księcia ziębickiego Mikołaja (Nicolaus dux Munstirbergensis) sprzedanej opatowi Zygardowi (Syghardus) i konwentowi w Kamieńcu (Camencz) wsi Byczeń (Bycen). Określa również dokładniej sprawy związane z posiadaniem tej wsi, m. in. "pecunia hereditaria" dla żony Elżbiety, spłatę niejakiego Guntera (Guntherus) oraz należności sądowej (?) zwanej „di gewere” w wysokości 500 grzywien, płatnej w dwóch terminach. Ponadto zobowiązuje się do udzielenia pomocy i obrony dobrom konwentu: Płonica (Durrendorf), Sosnowa (Wolueramsdorf), Sławęcin (Slabatendorf) i las Nydec, ze względu na pochowanych w kaplicy klasztornej przodków. Świadkami tych postanowień, które zapadły w dniu 29 III w Ziębicach w obecności księcia, byli: rycerze Ulryk de Lebinrode (Ulricus), Piotr Santko (Petrus), Jan Budow (Johannes), Witko Boemus, Andrzej (Andreas), sędzia dworski. Oryg.: łac., WAP Wrocław, sygn. Rep. 88, nr 138. Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Zamknij dokument |