- 0099 -

1349, 21 VII, Legnica (Legnicz)

fer. tercia proxima ante diem Jacobi Apostoli

Wacław, książę Śląska i pan Legnicy (Wenceslaus primus ... dux Slesie dominus Ligniczensis), funduje klasztor benedyktynek w Legnicy (prope ... Lignicz), uposażając go 8 wielkimi łanami (mansos magnos et Theutonices) w lesie koło Legnicy, które dożywotnio dzierżył wolne od wszelkich powinności zmarły Jesco Buzewoy. Granice tego terenu wyznaczają droga miejska biegnąca przez Miłkowice (Arnoldisdorf) aż za Czarną Wodę (trans nigram aquam), zwaną dy Borow, posiadłości dziedziców z Niedźwiedzic (illorum de Beroldisdorf), bród zwany Wittehinvort oraz dolina nazywana der Vordierste Schossgrunt. Książę nadaje również klasztorowi prawo utrzymywania jednego rybaka do połowów w jeziorach książęcych w Kunicach (Cunicz), Koskowicach (Coskewicz) i Jakuszowie (Jacobisdorf).

Świadkowie: Henryk de Landiscron (Heynricus), Franczco Buzewoy, Gawinus Abscacz, Peczko Schirmer, Gotboldus de Waldow, Franczko, wójt legnicki, i Mikołaj z Czerwonego Kościoła (Nicolaus de Ruffa Ecclesia), protonotariusz książęcy.

Druk: Urk. d. Stadt Liegnitz, s. 116-117, nr 160.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk