- 0396 - 1351 Konrad de Falkinhayn (Cunradus), starosta wrocławski (Wratislauiensis), oraz następujący sędziowie sądu królewskiego w tym mieście: Peszko z Jarząbkowic (Peschko de Gisebkowicz), rycerz, Henryk de Molnsdorf (Hinricus), Jan de Frankintal (Johannes) Heinko z Psiego Pola (Hundisueld), Paweł Dumlosus (Paulus), Mikołaj z Krakowa (Nicolaus de Cracouia), Henryk de Sithyn (Hinricus) odnawiają i zatwierdzają na prośbę rycerza Heynczka Swarczinhorna (Heynczkko Swarczinhorn) wszystkie nadane mu przywileje stwierdzające posiadanie przez niego majątku ziemskiego odziedziczonego po ojcu w wymiarze 24 łanów, a także sołectwa i karczmy we wsi Jerzmanowa (Hermansdorf) oraz prawa patronatu nad kościołem parafialnym w tej wsi, które to przywileje uległy zniszczeniu w wyniku pożaru. Starosta wrocławski potwierdził Heynczkowi cały stan posiadania, opierając się na przysiędze rycerzy: Hermana de Porsnicz (Hermannus) i Jana de Porsnicz (Johannes), którzy określając granice tych dóbr stwierdzili jednocześnie, iż są te posiadłości wolne od wszelkich powinności prawa książęcego. Świadkowie: oprócz sędziów sądu królewskiego również Jan (Johannes) i Herman de Porsnicz (Hermannus) oraz Ditmar de Meckebach (Dythmarus), kanonik kościoła wrocławskiego i kanclerz księstwa wrocławskiego (Wratislauiensis). Oryg.: łac., WAP Wrocław; sygn. Dok. m. Wrocławia, 1351. Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Zamknij dokument |