- 0669 -

1352, 18 IV, Wrocław

XIV Kal. Maii

Spór, który wynikł za urzędowania Andrzeja de Rosslawicz, został rozstrzygnięty przez obecnego oficjała Henryka z Głogowa, kanonika wrocławskiego, który to spór istniał między przeoryszą konwentu magdalenek w Lubaniu (Luban) jako oskarżycielami a Janem Unruwe ze wsi Jakuszowa (Jacobivilla), Peczoldem Beczow z Godziszowej (Rypertivilla), Henrykiem, Konradem i Bernardem zwanymi Drenow z Nowej Wsi Wielkiej (Novavilla), właścicielami tych miejscowości, sołtysami, chłopami i Peczem ze Zgorzelca (Gorlicz), mieszczaninem jaworskim (Jawir), jako oskarżonymi. Magdalenki wniosły na ręce Henryka z Głogowa (Glogovia) przez swojego prokuratora Bernarda de Embrica 2 skargi, mianowicie pretensje do czynszu w zbożu w okręgu jaworskim (Jawr), w miejscowościach i dobrach o powierzchni 50 łanów - do 20 miar pszenicy i tyleż owsa: w Mściwojowie (Provyn) do 1 małdrata pszenicy i tyleż owsa, w Godziszowej (Rypertivilla) do 1 małdrata pszenicy i tyleż owsa, w Czarnicy (Tschirnicz) 71/2 miary pszenicy i tyleż owsa, w Jakuszowej (Jacobivilla) do 6 miar pszenicy i tyleż owsa, z 7 łanów k. Jawora do 7 miar pszenicy i tyleż owsa, w Nowej Wsi Wielkiej 5 małdratów owsa, w Kłonicach (Clonicz) 6 miar pszenicy i tyleż owsa, w Myślinowie (Jegirdorf) 10 miar pszenicy i tyleż owsa, w Chełmcu (Colmenicz) 14 miar pszenicy i tyleż owsa, w Stanisławowie 6 małdratów pszenicy i tyleż owsa. Magdalenki roszczą sobie również pretensje do czynszu w zbożu, który posiada Cunna, wdowa po Ulmanie z Osiny (Nussin), i jego spadkobiercy, a który to czynsz za zgodą księcia Henryka jaworskiego został niegdyś przez klasztor odkupiony za 40 grzywien. Czynsze te były klasztorowi płacone na św. Marcina. Jednakże od roku nie uiszczają ich sołtys i chłopi z Nowej Wsi Wielkiej, od 2 lat z Godziszowej (Rypertivilla), od 3 lat z Jakuszowej (Jacobivilla) i Peczo ze Zgorzelca (Gorlicz), który z 2 łanów z 50 płaci jedynie 1 miarę pszenicy i owsa i od 3 lat zalega z opłatą czynszu. Prokurator magdalenek żądał więc od w. w. wyrównania należności. Oficjał jako rozjemca rozstrzygnął sprawę na korzyść klasztoru, potwierdzając prawa tego klasztoru do w. w. czynszów i nakazał oczynszowanym zwrócić klasztorowi zaległości, obciążając ich również kosztami sądowymi wysokości 10 grzywien.

Świadkowie: Jan, proboszcz w Mojeszu (Johannes ... in Moyges), magister Jan Conplath (Johannes), Piotr von Losslavia (Petrus), Bertold, syn zmarłego magistra Bertolda z Raciborza (Bertold von Ratybor), doradcy konsystorza, Albert Sacur (Albertus), Piotr i Jerzy (Petrus, Georgius), bracia zwani z Ząbkowic Śl., i Jan Modelin (Johannes), notariusz publiczny.

Regest: CDS, XXXV, s. 38, nr 17.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk