- 330 -

1360, 29 X, Wrocław (Wrat[islauia])

indictione XIII, Pontificatus sanctissimi Innocencii papae sexti anno VII die Jovis post festum Apostolorum Symonis et Jude beatorum que sint IIII to Kal. Novembris

Piotr syn nieżyjącego Mikołaja de Cunczindorph (Petrus quondam Nicolai), kleryk diecezji wrocławskiej (Wrat[islauiensis]) i notariusz publiczny, stwierdza, że w jego obecności i niżej wymienionych świadków Piotr zwany Ysenbart (Petrus) prezbiter wrocławski (Wrat[islauiensis]) zapisał w testamencie na fundację ołtarza pod wezwaniem Św. Anny i NM Panny w kościele Marii Magdaleny we Wrocławiu następujące sumy: 10 grzywien rocznego czynszu dla altarzysty, 50 grzywien, które nadawca nabył za pośrednictwem Mikołaja Rulandi (Nicolaus) altarzysty z kaplicy ratuszowej, pół grzywny czynszu i 1 małdrat potrójnego zboża z dóbr Heynka (Heynko) sołtysa w Conradiswalde, 9 grzywien z sołectwa tamże, 1 grzywnę z dóbr Jana zwanego Wynkylman (Johannes) mieszczanina wrocławskiego (Wrat[islauiensis]), 3 grzywny z dóbr Hanka Dytwini (Hanko) we wsi Heyda w dystrykcie oławskim (Olauiensis), 3 grzywny przypadające na św. Michała, 2 grzywny, które zobowiązał się uiszczać Hanko Dytwini, 2 grzywny, które ma płacić Mikołaj sołtys w Conradiswalde z tytułu wolnego wypasu owiec, 4 grzywny i 3 wiardunki, które zobowiązany jest uiszczać Jan zwany Werd (Johannes) proboszcz kościoła Marii Magdaleny we Wrocławiu (Wrat[islauia]), czynsz z 11 kamieni wełny, 3 grzywny, które ma płacić Agnieszka zwana Frizen (Agnes), 7 1/2 grzywny rocznie uiszczać mają rajcy i mieszczanie grodkowscy (Grottkow), mieszkanie przeznaczone dla altarzysty, 1/2 grzywny czynszu, który dzierżawiła niegdyś Agata (Agatha). Rajcom wrocławskim (Wrat[islauienses]) przekazuje darczyńca prawo patronatu. Altarzystą tego ołtarza miał zostać brat darczyńców Michał (Michahel), a w wypadku jego emigracji inny prezbiter nie posiadający beneficjum, którego kandydaturę mieli zgłosić rajcy wrocławscy. Piotr zwany Ysenbart ustanowił Mikołaja Rulandi (Nicolaus) i Jana z Niemczy (Johannes de Nympcz) altarzystę katedralnego egzekutorami powyższego testamentu, prawo zaś patronatu sprawować mieli w imieniu miasta Wrocławia (Wratislavia) Peczko Bavaire i Henryk Slancz (Henricus) mieszczanie wrocławscy (Wrat[islauienses]).

Świadkowie: Henryk de Schorgast (Henricus) proboszcz w Lewinie Brzeskim k. Brzegu (Lewin), Rudgerus prezbiter, Michał Ysenbart (Michahel) kleryk diecezji wrocławskiej (Wrat[islauiensis]), Mikołaj Rulandi (Nicolaus) i Jan z Niemczy (Johannes de Nympcz). Dokument spisał Piotr syn Mikołaja de Cunczindorph (Petrus quondam Nicolai), kleryk diecezji wrocławskiej (Wrat[islauiensis]) i notariusz publiczny.

Oryg.: łac., AP Wrocław, Akta m. Wrocławia, Dok. sygn. 1360, 29 X, Wrocław.

Uniwersytet Wrocławski - Centrum Badań Śląskoznawczych i Bohemistycznych - Wrocław - Warszawa - Regesty Śląskie t. V - 1360 - Opracowała: Janina Gilewska-Dubis