pieczecie

Henryk III Biały (urodzony pomiędzy 1227 a 1230 rokiem - zmarł 3 grudnia 1266) - książę wrocławski 1248 - 1266.
Henryk III Biały był trzecim pod względem starszeństwa synem Henryka II Poboznego i królewny czeskiej Anny. W momencie bohaterskiej śmierci ojca w bitwie pod Legnicą Henryk był jeszcze małoletni i znalazł się pod opieką matki. W 1242 roku wobec niespodziewanej śmierci starszego brata Mieszka Henryk jako drugi po Bolesławie według starszeństwa pozostały przy życiu syn Henryka II Pobożnego stał się oczkiem w głowie opozycji politycznej na Dolnym Śląsku pragnącej osłabienia władzy książęcej.
Roczna data śmierci Henryka jest całkowicie pewna, gdyż jest potwierdzona zarówno przez źródła historiograficzne , jak i dokumentowe. Rozbieżności występują natomiast przy dacie dziennej. Literatura przyjęła datę 3 grudnia, jako najlepiej potwierdzoną , chociaż w źródłach występują również daty: 1 grudnia, 5 grudnia i 29 listopada. Henryk został pochowany w ufundowanym przez siebie kościele klarysek we Wrocławiu.
Henryk III Biały był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą małżonką była Judyta córka księcia Mazowsza Konrada, z którą to doczekał się dwójki dzieci - jedynego syna i następcę Henryka i córkę Jadwigę (późniejszą żonę kolejno Henryka Wettina i hrabiego Anhaltu Ottona). Drugą żoną była zaś księżniczka saska Helena. To małżeństwo pozostało bezdzietne. Opiekę nad małoletnim synem przejął najmłodszy brat Henryka Władysław.