Legenda obrazowa


o świętej Jadwidze księżnie szlązkiej


według rękopisu z r. 1353 przedstawiona i z późniejszemi tej treści obrazami porównana

Kraków 1880
Obraz 37
Legenda o św. Jadwidze śląskiej Petera Freytaga z 1451 r.
Tu błogosławiona Jadwiga wybawiła siostrę od ości rybiej. Tu uwolniła dwie siostry i jednę świecką niewiastę od ślepoty, jak się to później okaże w rozdziale o cudach.

Siódmy rozdział legendy, do którego odnosi się obraz niniejszy i cztery następne, obejmuje wyliczenie i opisanie cudów za życia Śtej Jadwigi za jej pośrednictwem dokonanych. Jest ich w tym rozdziale wyliczonych ośm, z których każdy ma w rysunkach obrazowe swoje przedstawienie.
Na obrazie 37ym widzimy ich cztery, to jest uwolnienie siostry Rasławy od zadławienia się ością rybią i uzdrowienie tejże siostry, oraz siostry Gaudencyi i świeckiej niewiasty z Rokitnicy od choroby oczu ślepotą zagrażającej. Każdemu z tych cudów legenda osobny tytuł poświęca.
Oprócz szklanego jak się zdaje i pokrywą opatrzonego naczynia, które tu na stole widzimy, obraz ten nic nowego do uwag archeologicznych nie przedstawia. Nie nastręcza ich również narysowanie tych scen w rękopisie Hornigowskim do poprzedniego bardzo zbliżone.
Co do legendy Baumgartena, w tej obraz powyższy na dwa jest rozdzielony obrazy. Stół w pierwszym daleko obficiej zastawiony, w drugim dwie zakonnice i niewiasta z Rokitnicy klęczące, w obudwóch zaś rzecz we wnętrzu komnaty się odbywa.



Zamknij dokument