- 429 - 1346, l4 II, Wrocław (apud sanctum Vincencium) in die beati Valentini martiris Mikołaj, opat klasztoru św. Wincentego we Wrocławiu (Nicolaus), Wilhelm (Wilhelmus), przeor, i Piotr (Petrus), podprzeor, stwierdzają, że sprzedali posiadłość (curia) Taczów Wielki k. Trzebnicy (Thaczow) Mikołajowi Stathowicz (Nicolaus), jego braciom z wyjątkiem najstarszego Michała (Michael) i matce Elżbiecie (Elizabeth) dla lokowania na prawie średzkim. Zaś Michał i jego matka oraz bracia otrzymują pod sołectwo 2 łany małe i 4 pręty, młyn z prawem połowu ryb, 1/3 dochodu z sądownictwa zastrzeżonego dla księcia, a ponadto prawo wypasu stada 100 owiec. Klasztor w poszczególnych latach ma otrzymywać od osadników 1/2 grzywny z łanu, 4 miary owsa, 6 miar pszenicy, 1/2 miary żyta i 1/2 miary grochu. Osadników zobowiązuje się również do dostarczenia klasztorowi 1 jagniątka z łanu i 20 jaj. Mieszkańcy i sołtys zobowiązani byli zapewnić opatowi utrzymanie w czasie wykonywania sądownictwa 3 razy w roku albo zapłacić za każdy pobyt, a także pracować 3 dni w roku przy orce lub zwózce w posiadłościach klasztoru. Świadkowie: bracia klasztorni: Jan Brabantinus (Johannes); organista, Fryderyk ze Starego Łomu k. Złotoryi (Fridericus de Loym), Piotr z Kątów Wrocławskich (Petrus de Kant), pielęgniarz, Jan Schoneyche, (Johannes), Jan Schonhals (Johannes), prepozyt, Henryk z Wrocławia-Psiego Pola (Henricus de Hundisvelt), stróż. Oryg.: łac., AP Wrocław, Rep. 67, nr 275. Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Nr 2 - Regesty Śląskie - tom I - 1343 - 1348 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Janina Gilewska-Dubis,
Wacław Korta, Bronisław Turoń
Zamknij dokument |