- 709 -

1348, 9 III, Ścinawa (Stinavia)

die dominico, quo Invocavit me canit eclesia

Jan, książę Śląska i pan Ścinawy (Joannes ... dux Slesiae et dominus Stinaviae), odnawia i potwierdza nadane niegdyś miastu Ścinawie (Stinavia) przywileje mianowicie: prawo żeglugi na Odrze (Odera), zezwolenie na budowę mostu na tej rzece, prawo sprzedaży soli, zezwolenie na budowę ratusza, prawo warzenia i sprzedaży piwa, prawo do czynszu ze sprzedaży chleba, prawo posiadania przez miasto lasów i pastwisk, zwalnia od opłat z tytułu przysięgi oraz zatwierdza wszystkie posiadłości miasta i mieszczan.

Świadkowie: Henryk z Brunowa k. Lwówka (Henricus de Brunowj, rycerz, Piotr Sampsonis (Petrus), Schibarius zwany Oderwolf, Jechinus Kurdebock, Henslinus de Rakawik, Mikołaj zwany Rake (Nicolaus), mieszczanin i sędzia górowski (Gora), Mikołaj, wójt dziedziczny Ścinawy (Nicolaus ... Stinavia).

Druk: Tzschoppe - Stenzel, Urks., s. 560, nr 159.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Nr 2 - Regesty Śląskie - tom I - 1343 - 1348 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Janina Gilewska-Dubis, Wacław Korta, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk