- 0517 -

1351, 11 IX, Żagań (Sagan)

III Id. Septembris

Jan, syn nieżyjącego Jana z Żagania (Johannes quondam Johannis de Sagan), kleryk i notariusz publiczny, stwierdza, że w obecności jego i podpisanych świadków tego dokumentu Teodoryk (Theodricus), opat klasztoru augustianów reguły kanoników regularnych w Żaganiu (Sagan), wraz z braćmi tego klasztoru z jednej strony, a z drugiej Jakuscho, syn nieżyjącego Jakuba (Jacobus), niegdyś wójta dziedzicznego w Żaganiu (Sagan), w imieniu własnym oraz swojej matki i braci z Berwitą (Berwita) de Wychow ustalają linię graniczną między dobrami tego klasztoru a dobrami w.w. Jakuscha i jego braci, którzy razem uzgodnili tę granicę z pośredniczącymi w tej sprawie chłopami wsi Stary Żagań (Aldin Sagan): Janem zwanym Cluge (Johannes), Cunonem Kuppfirmanem (Cuno Kuppfirman) i Cunonem Cluge (Cuno). Obie strony wytyczają granicę w obrębie wsi Stary Żagań, określając ją za pomocą takich elementów topograficznych, jak rzeka Boliw, drzewa, drogi itp.

Świadkowie: Cuncze Brendil, Henczlinus i Teodoryk (Theodricus), bracia zwani Kelbechin, Jan (Johannes), nauczyciel rzemiosła, Noldelonus, Friczko, Hirsantanus i Niczko Wychow, mieszczanie żagańscy (Saganenses), Jan (Johannes), kleryk i notariusz publiczny.

Oryg.: łac., WAP Wrocław, sygn. Rep. 116, nr 88.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych Nr 11 - Regesty Śląskie - tom II - 1349 - 1354 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Marek Cetwiński, Janina Gilewska-Dubis, Anna Skowrońska, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk