- 257 -

1358, 7 XI, Wrocław (Wratislauia)

quarta fer. ante Martini

Rajcy miasta Wrocławia (Wratislauienses) stwierdzają, że Jan (Johannes) syn nieżyjącego już Piotra (Petrus), sołtysa w Marszowicach k. Oławy (Marschewicz), oraz jego matka Yrmela sprzedali Zofii z Parszowic k. Ścinawy (Sophia de Porsuicz) 2 grzywny rocznego czynszu z 3 łanów w Jerzmanowicach k. Wrocławia (Hermansdorf) stanowiących własność wdowy Seckynne. Po śmierci nabywczyni czynsz ten miał stać się własnością Elżbiety (Elyzabeth) wdowy po Ottonie de Boronowicz. Wystawcy potwierdzili tę transakcję.

Świadkowie: Heynczko z Bledzowa k. Wrocławia (Heynczco de Swarczinhorn), Jeszko ze Smolca k. Wrocławia (Jeschco de Smolcz), Merbote de Hugewicz, Peczko Brambir (Peczco), Hanko z Krakowa (Hanco de Cracouia), Henlinus z Głogowa (Glogouia), Jan Sechsbechir (Johannes), Henryk Slancz (Heinricus) - wasale, oraz Dythmarus de Meckebach kanonik i kanclerz księstwa wrocławskiego (Wratislaviensis).

Kopia: łac., AP Wrocław, Rep. 16, sygn. 3A, XVI, s. 18a,b-XVII.

Uniwersytet Wrocławski - Resortowy Program Badań Podstawowych RPIII 36 - "Przeobrażenia społeczne i narodowe na Śląsku" - Regesty Śląskie t. IV - 1358 - 1359 - Opracowali: Janina Gilewska-Dubis i Kazimierz Bobowski