- 302 -

1358, 8 XII, Racibórz (Rathouoria), w klasztorze Dominikanek

proximo Sabbato post festum b. Nicolai Episcopi et Confessoris

Eufemia córka nieżyjącego Przemysława księcia raciborskiego (Przemislaus ... dux Rathouorie), przeorysza klasztoru Dominikanek w Raciborzu (Rathouoria), nadaje testamentem Elżbiecie (Elizabeth) i Agnieszce (Agnes) mniszkom w tymże klasztorze, córkom swej nieżyjącej siostry Anny (Anna) i Mikołajowi II księciu opawsko-raciborskiego (Nicolaus Oppauie et Rathouorie dux) wszystkie swe dobra, 4 wsie leżące w ziemi raciborskiej z tamtej strony Odry (Odra), a mianowicie: Lisak (Liski), Pogrzebin (Pogrebine), Lubom (Luboma), Markowice (Marcouice) wraz z folwarkami (allodia), młynami, stawami, rybnikami, łąkami i innymi przynależnościami. W mieście Żary (Sarensi) czynsz z 10 jatek w wysokości 4,5 kamienia łoju, w Raciborzu (Rathouor) zapisuje dochody w wysokości 1 grzywny rocznego czynszu od każdego krojczego płótna, a 8 skojców rocznego czynszu od każdego kramu. Nadto 6 skojców rocznego czynszu od każdego łana położonego pod miastem Racibórz, a z nowo założonych miejscowości wokół miasta Racibórz roczny czynsz w wysokości 9 grzywien i 9 skojców. Oprócz tego roczny czynsz w wysokości l kopy groszy od domów położonych przy szerokiej ulicy w pobliżu fosy oraz od domów położonych w trójkącie Prosny (Prosuinkel). Nadto wieś Bougnou wraz z folwarkiem (allodium) i przyległościami. Natomiast w księstwie opawskim (Oppauia) owa Eufemia nadała miasto Babrouicz wraz z wójtostwem oraz następujące wsie znajdujące się w jego pobliżu: Dehilau, Ciruenkau, Sulkau, wraz z folwarkami (allodia), młynami, rybnikami i innymi przynależnościami i dochodami. Donatorka nadała równocześnie Annie (Anna) córce Ziemowita księcia Mazowsza (Semouit dux Mazouie), również dominikance raciborskiej, należną jej część w owych dobrach, część dochodów z tytułu służby konnej związanej ze wszystkimi wymienionymi dobrami nadanymi Elżbiecie i Agnieszce. Tym ostatnim donatorka nadała również wieś Bescav wraz ze wszystkimi przynależnościami, natomiast Elżbiecie jeszcze połowę wsi Suchinczyn w dystrykcie kozielskim (Coslensis), a także wieś Vezescav z folwarkiem (allodium) Warmuntowice k. Koźla (Warmincouicze) i folwark (allodium) Modzurów k. Raciborza (Mozerav) wraz z prawem patronatu kościołów w tych miejscowościach. Jednocześnie donatorka postanowiła, że jeśli owa Anna córka księcia mazowieckiego przeżyje Elżbietę i Agnieszkę, to wszystkie nadane im dobra i dochody przejdą na nią, z wyjątkiem wymienionych na początku 4 wsi położonych z drugiej strony Odry w ziemi raciborskiej, które wraz ze wszystkimi przyległościami i dochodami miały należeć do klasztoru Dominikanek w Raciborzu. Eufemia jednocześnie uczyniła nadania na rzecz klasztoru Dominikanów w Raciborzu w postaci 10 grzywien rocznego czynszu na zakup słodu z dochodów we wsi Vcescav, w zamian za co przeor tego klasztoru zobowiązany był posyłać 4 dominikanów do odprawiania codziennej mszy św. śpiewanej w klasztorze Dominikanek w Raciborzu. Donatorka postanowiła również, że jeżeli książę Jan (Johannes) syn Mikołaja II księcia opawsko-raciborskiego i jej siostry Anny będzie miał córkę, to i ona zostanie mniszką w klasztorze Dominikanek w Raciborzu i wraz z Anną córką księcia Mazowsza Ziemowita (Semouit dux Mazouie) będzie korzystała z owych dóbr. Zastrzega ona sobie również modlitwę, którą dominikanki raciborskie powinny odmawiać za zbawienie duszy jej rodziców, jej brata Leszka (Lesco) oraz donatorki. Donacja ta została uczyniona za zgodą Mikołaja II księcia opawsko-raciborskiego (Nicolaus Oppauie et Rathuorie dux) oraz jego syna Jana I (Johannes filius).

Świadkowie: Mikołaj II książę opawsko-raciborski (Nicolaus), Jan II książę opawsko-raciborski, jego syn (Johannes), Henryk zwany Hoberk (Heynricus) rycerz, Piotr (Petrus) prowincjał prowincji dominikańskiej w Polsce (Polonia), brat Jan (Johannes) spowiednik w klasztorze Dominikanek raciborskich, Piotr syn nieżyjącego Gotfryda, rektor kościoła Św. Mikołaja w Raciborzu (Petrus quondam Gotfridi ... Rathouoriensis), notariusz publiczny, który spisał ten dokument. Per manus Franciszka proboszcza w Grecz k. Opawy (Francziscus plebanus in Grecz prope Oppauiam), protonotariusza Mikołaja II księcia opawsko-raciborskiego (Nicolaus Oppauie et Rathouorie dux).

Druk: CDS. II. s. 156, nr 50.

Uniwersytet Wrocławski - Resortowy Program Badań Podstawowych RPIII 36 - "Przeobrażenia społeczne i narodowe na Śląsku" - Regesty Śląskie t. IV - 1358 - 1359 - Opracowali: Janina Gilewska-Dubis i Kazimierz Bobowski