- 127 - 1360, 17 III, Dziuplina k. Oławy (Duppino) fer. tercia post dominicam Letare Ludwik I (Lud[vicus]) książę Śląska, pan Brzegu i Legnicy stwierdza, że w jego obecności Ulryk z Ziębic (Ulricus de Musterberg) nadał swojej żonie Kunegundzie (Cunigunda) jako oprawę wdowią swoje dobra w Minkowicach Oławskich k. Oławy (Minkenow) a mianowicie: 8 łanów uprawnych, 11 łanów oczynszowanych wraz z sołectwem, z którego z 2 łanów płaci się, 2 grzywny tytułem służby konnej, 2 wolne łany sprzedane niegdyś chłopom, którzy płacą z każdego łanu 1 wiardunek czynszu, karczmę oraz połowę innej karczmy, 1/4 dochodu z prawa patronatu nad kościołem, połowę dochodów z wypieku chleba oraz ze sprzedaży mięsa, 3/4 młyna, prawo łowienia ryb, dom mieszkalny, zagrodników i inne przynależności, a szczególnie 60 grzywien, które posiada Kunegunda jako spadek. Spadkobiercy Ulryka z Ziębic mogą to nadanie odkupić za 70 grzywien. Opiekunami Kunegundy zostają wyznaczeni jej bracia Crislaus i Wischconus de Michilsdorf. Wystawca zatwierdza to nadanie z prawem alienacji oraz obciążeniami z tytułu zwierzchniego prawa książęcego. Świadkowie: Fryderyk de Sulcz (Fredricus), Ydsico Curzantka, Hanko Jezer (Hanco), Henryk Sagadil (Henricus), Peczo Yngrami, Piotr Ome (Petrus) i Jan (Johannes). Kopia: łac., AP Wrocław, Rep. 21, sygn. 1A, s. 99; tamże, Akta m. Wrocławia, sygn. B 89,l, s. 41. Uniwersytet Wrocławski - Centrum Badań Śląskoznawczych i Bohemistycznych - Wrocław - Warszawa - Regesty Śląskie t. V - 1360 - Opracowała: Janina Gilewska-Dubis
Zamknij dokument |