- 279 -

1360, 2 X, Wrocław (Wrat[islauia])

VI Non. Octobris

Jan de Lessek (Johannes) prepozyt lubuski (Lubucensis) i oficjał wrocławski (Wrat[islauiensis]) widymuje dokument sporządzony niegdyś w obecności jego poprzednika Piotra z Opola (Petrus de Oppol) kanonika i oficjała wrocławskiego (Wral[islauiensis]) dotyczący uiszczania 14 1/2 skojca groszy praskich przez Tyla zwanego Ekkil (Tylo) mieszczanina świdnickiego (Swidnicz) z parceli (curia) należącej do owego Tilona, a położonej między parcelą (curia) należącą do Mikołaja Hertindori (Nicolaus) z jednej strony a parcelą Jana Gerstemana (Johannes Gersteman) z drugiej strony przy placu Bowgindorf w Świdnicy (Swidnicz). Wystawca na podstawie powyższego dokumentu uznaje winnym 14 1/2 skojca przez Tylona zwanego Ekkil wobec Jana Schutewurfila.

Świadkowie: Jan Chonoplath (Johannes), Mikołaj Franczchonis (Nicolaus) - prezbiterzy, Henryk de Furstinwalde (Heynrich), Jan de Grudencz (Johannes) - doradcy, Piotr z Ząbkowic Śl. (Petrus de Frankensteyn), Piotr z Bolesławca (Petrus de Bolezlauia), Mikołaj z Lubusza (Nicolaus de Lubus) - prokuratorzy, Jan Modlici (Johannes), Piotr (Petrus) i Jan de Cunczindorf (Johannes) - klerycy i notariusze publiczni.

Pieczęć wystawcy.

Oryg.: łac., AP Wrocław, Rep. 66, nr 190

Uniwersytet Wrocławski - Centrum Badań Śląskoznawczych i Bohemistycznych - Wrocław - Warszawa - Regesty Śląskie t. V - 1360 - Opracowała: Janina Gilewska-Dubis