- 315 -

1360, 22 X, Lubin (Lubin)

in octava b. Hedwigis

Ludwik I (Lud[vicus]) książę Śląska, pan Brzegu i Legnicy stwierdza, że Fryderyk de Medgow (Fredricus) i Burgoldus de Benotindorf oraz Małgorzata (Margaretha) wdowa po Reynhardzie z Guzic k. Głogowa (Reinhardus de Gusk) sprzedali za 11 grzywien 2 grzywny rocznego czynszu z 3 łanów oczynszowanych w Rynarcicach k. Lubina (Reynhardsdorf) wraz z dochodami i obciążeniami Bernardowi de Schildow (Bernhardus) i jego żonie Stronce (Stronka) oraz ich spadkobiercom z zastrzeżeniem, iż w wypadku bezpotomnej śmierci nabywców czynsz ten miał przejść na własność Henryka (Henricus) rodzonego brata Bernarda z prawem alienacji. Małgorzata i jej spadkobiercy mieli prawo pierwszeństwa w odkupieniu owego czynszu za tę samą cenę w określonym czasie, jeśliby nie skorzystali oni z tego prawa, wówczas czynsz ten może być sprzedany komukolwiek.

Świadkowie: Henryk z Groszowa k. Złotoryi (Henricus de Rechinberg), Peczo ze Lwówka Śl. (Lemberg), Peczo de Schelindorf, Jan de Falkinhain (Johannes), Bernard Leyske (Bernhardus) i Teodoryk de Redirn (Theodoricus).

Kopia: łac., AP Wrocław, rep. 21, sygn. 1A, s. 116.
Regest: tamże, Akta m. Wrocławia, sygn. B 89, 1. s. 104.

Uniwersytet Wrocławski - Centrum Badań Śląskoznawczych i Bohemistycznych - Wrocław - Warszawa - Regesty Śląskie t. V - 1360 - Opracowała: Janina Gilewska-Dubis