Abbas Lubensis, vix est aliquis puto mensis,

Ymmo dies ulla, nec cum iuvat ampla cuculla,

Quin.dare cogatur: hic imperat, ille minatur.

Hic petit argentum per marcas sive talentum,

Hic vult frumentum, rapit alter oves sibi centum.

Hic sexagenam panum, petit alter avenam.

Hic sedet ad cenam, vini petit ille lagenam,

Non dependentem, sed sex umas capientem.

Hic sua damna queri venit, alter probra fateri.

Iste petit lignum, reputans se munere dignum.

Iste petit fenum, cantum probat alter amenum.

Hic sufferrat equum, gerit alter vascula secum

Que cupit implere, pisces vult alter habere.

Maldrum magnorum petit alter formadiorum

Vel piperis tortam vel poma replencia sportam.

Iste petit pannum: ius hoc ad quemlibet annum.

Hic mihi debetur: nisi detur, pignus habetur.

Alter habere pares vel saccos et sotulares.

Iste iubet currus ut eant, nisi, destruitur rus.

Et mensis victum petit, hic dat fratribus ictum

Et male cum verbis barbatos tractat acerbis.

Sic petit et poscit, rapiendi mille modos scit

Inportuna cohors. Inmitis et aspera dic mors,

Non rapis hunc hominem, per quem posses dare finem

Tocius sceleris? nimis hic differre videris.

Mox venatores veniunt servique minores,

Turbaque magna canum: quantum servi duo panum

Vel tres portare possunt, nequit hos saciare.

Hij sunt ieiuni, sic panis displicet uni.

Arguit hie potum, dicens subvertere totum

Se claustrum velle, ruit alter ad hostia celle

Et poscit vinum, dicens quod stercus equinum

Non dat pro Cristo, pro conventu minus isto.

Cumque comederunt simul omnes atque biberunt,

Cornua sufflare libet, incipiunt ululare

Magni cum parvis ac si lupus esset in arvis.

Inde sagittatur, quidam non pacis amator,

Audax multorum patrator flagiciorum,

Queritat abbatem, quem princeps ob feritatem

Mandat ditari, sic incipit ille minari,

Dicens: hec carta iam mittitur huc vice quarta,

Ut michi detur equus, est abbas lumine cecus?

Non vidit quod ego qui simplex hic quasi dego,

Transiliens murum faciam quod erit sibi durum,

Confur sive latro seorsum rapiens ab aratro

Centum vel plures et sunt socij mei fures,

Sunt et latrones, qui cew vespertiliones

Nocte pererramus; si dormit, nos vigilamus,

Et nisi donet equum, tractabimus altera secum.

Talis claustrorum mos est et ritus eorum,

Que sunt istorum sub districtu dominorum.

Non est iam miles qui pugnat verbere viles.

Sic scelus inpune: stringatur faux sua fune,

Ex culpa cuius vigor est discriminis huius.

Illius sceleris quisquis reus esse videris

Errorisque pater, vellet deus ut tua mater

Portavit que te, portasset grandia cete.

Scripta anno 1472 per fratrem Johannem Bartpha.
Si deus elingues faceret quoscunque bilingues,
Una quippe die fierent plus quam centum Zacharie.