Wiadomym jest, że w połowie XVI wieku właścicielem Nowizny był Bernhard von Schelndorf, i on to właśnie wybudował pierwszy, renesansowy dwór, który w regestach z 1565 roku wzmiankowany jest jako nowo wzniesiony. Dowodem na to jest wyryta na nadprożu w najstarszej części pałacu data 1565. Zresztą było to nad zejściem do piwnicy.



Był to niewielki budynek na planie umiarowego prostokąta, posiadający dwie kondygnacje mieszkalne, przy czym kondygnacja przyziemia była umieszczona nisko, a budynek był podpiwniczony. Z centralnie umieszczonej sieni wchodziło się bezpośrednio do wielkiej izby dworskiej po lewej stronie sieni, oświetlonej pięcioma oknami w dwóch ścianach bocznych i krytej niezachowanym belkowym stropem. Z prawej strony sieni wchodziło się do izby przesklepionej sklepieniem krzyżowo-lunetowym, a dalej bezpośrednio do izb sąsiednich, przesklepionych identycznymi sklepieniami. Komunikacji pionowej służyły umieszczone przy murze w narożu sieni obszerne schody z dwoma biegami z podestem.


A oto fragment oryginalnego nadproża z 1565 roku, które po rekonstrukcji znajdzie się pomiędzy dwoma największymi pomieszczeniami na parterze pałacu.

Wspaniale dwór uwiecznił Friedrich Bernhard Werner na swoim rysunku z połowy XVIII wieku.