- 095 -

1268 (11. maja) Wrocław.

Książę WładysławWładysław, najmłodszy syn księcia Henryka II. Pobożnego, od r. 1248 współrządca dzielnicy wrocławskiej, od r. 1265 arcybiskup Salzburga, od r. 1266 regent całego księstwa wrocławskiego, od 1268 roku administrator apostolski diecezji wrocławskiej. Śląski zastawił biskupowi oraz kapitule wrocławskiej katedry mennice w Ząbkowicach i Ziębicach.

— Nos Wlodizlaus dei gracia archiepiscopus Salzburgensis dux Slesie notum facimus - - - - quod cum frater noster - - - HeinricusHenryk III. Biały, książę wrocławski w l. 1248-1266, syn księcia Henryka II. Pobożnego, brat księcia Władysława Śląskiego. - - - - debitum - - - - super se receperat, in exsolucione ejusdem debit cessasset - - - - nos ipsum debitum super nos recepimus et - - - - de ipso promittimus satisfacere in hunc modum. Quolibet anno in terminis secundum quodWinno być: quos. nobis moneta solvi consuevit domino episcopo vel eis quibus ipse commisit vel commiserit assignabuntur trecente marce argenti et omnibus modis solventur, donec totalis summa predicti debiti fuerit exsoluta, cuius debiti pecunia accipietur in monetis de FrancbergZąbkowice (właśc. niem.: Frankenstein). et de MunsterberkZiębice, quas monetas sibi pro hoc debito obligamus. Monete tamen predicte per nos et nostros vendentur, sed dominus episcopus decima monete sibi prius solute iure episcopali de residuo ipse vel illi quibus ipse commisit vel commiserit accipient trecentas marcas argenti, sicut superius est promissum. Cum autem summa sepius nominata - - - - in totum sicut dictum est fuerit exsoluta, eedem monete salva decimal episcopo danda ad ducatum libere revertentur. Quia vero idem frater noster Henricus ad necessitates suas accepit ab ecclesia sancti JohannisArchikatedra pw. Św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. Wratislaviensiensis duas causulas preciosas, unam crucem auream et unam pulcram tabulam et duas capas, quarum estimacionem fieri iussimus per venerabilem patrem dominum WylhelmumWilhelm I. z Nysy – polski duchowny katolicki, biskup lubuski; przed objęciem diecezji lubuskiej był kanonikiem wrocławskim, natomiast biskupstwo lubuskie objął przed 7. marca 1252 r., zm. 8. listopada 1282 r. Lubucensem episcopum assumptis ad id mercatoribus, qui eidem et canonicis ydonei videbantur, placet nobis, quod memorati canonici summam pecunie, que ex estimacione dictarum rerum patuerit, quarum estimacio ascendit usque ad XVIII marcas auri, et pro centum marcis, quas sepe dictus frater noster pro quondam annona tenebatur ecclesie memorate, in supradictis monetis accipiant, debito tamen domini episcopi antea persoluto, quas monetas eciam pro hoc debito capitulo eiusdem ecclesie obligamus. A festo autem beati Nicolai [6. grudnia] nuper preterito, in quo nostra moneta vendi consuevit, incepit currere primus annus solucionis, ita quod in festo beati Johannis baptiste [29. sierpnia] nunc instant solvetur medietas scilicet centum et quinquaginta marce argenti, et relique centum quinquaginta marce argenti in festo sancti Nicolai proximo subsequente. Et iste modus et forma solucionis servabitur per annos continue succedentes, donec debita tam domini episcopi quam capituli superius nominate fuerint persoluta.

Datum in Wratislavia V. idus Maii anno domini MCCLXVIII presentibus etc.