- 249 -

1368 (14. lutego) [Ołbin/Wrocław].

Artykuły, które zatwierdzone zostały przez cesarskich komisarzy dla rozstrzygnięcia sporu granicznego pomiędzy rajcami, ławnikami, starszymi, przysięgłymi i całą społecznością miasta Wrocławia a benedyktyńskim klasztorem św. Wincentego na Ołbinie przed miastem etc.

— Nos Marcus, miseracione diuina abbas . . , Johannes de Cruczeburgz Kluczborka prior, Stephanus de OppauiaZ Opawy, w Rep. Czeskiej subprior totusque conuentus monasterii sancti Vincencii prope Wratislauiam ordinis Premonstratensis sub tenore presencium recongnoscimus vniuersis, quod cum inter nos et nostrum conuentum monasterii nostri supradicti parte ex vna et prouidos ac circumspectos vires . . consules, scabinos, seniores, iuratosque tocius vniuersitatis Wratislauiensis ciuitatis parte ex altera questionis materia quedam fuisset ventilata super quibusdam causis in ipsius excellentissimi principis domini Karoli, imperatoris Romanorum, semper Augusti, et Boemie regis, domini nostri graciosissimi [presenciaZabrakło tego słowa] motis, ipse dominus imperator volens de sua benignitate regia partibus vtrisque consulere ad suffocandam huiusmodi dissensionis materiam graciosaque fine concludendam assumptis venerabilibus domino Johanne, in Christo patre episcopoque OlumucensiOłomuniecki (CZ)., et . . domino . . Burchardo, WyschegradensiWyszehradzki (H). preposito, sue imperialis aule principibus, cancellariis et consiliariis, quibus eandem questionis materiam et causas iuxta ipsorum industriam pro bono communi pacisque tranquillitate audiendas commiserat, et peritorum consiliis irreuocabili concordia ordinandas atque discuciendas ad articulos vtrarumque parcium tractatos tenore quoque priuilegiali et documento eiusdem domini nostri imperatoris notatos et eius maiestatis sigillo confirmatos. Quorum articulorum tenor et continencia sequitur in hec verba: Infirascripta sunt, que pertinent ad monasterium sancti Vincencii prope Wratislauiam, videlicet tota area siue planicies a taberna in OlbingoStara osada Ołbin, w roku 1808 włączona do Wrocławia; dziś osiedle tegoż miasta vsque ad obstaculum siue aggerem monasterii circa ecclesiam omnium sanctorum versus orientem.
Item a fluuio Odererzeka Odra usque ad viam siue stratam publicam, qua itur de ciuitate Wratislauia in OlsnamOleśnica opidum uersus septentrionem cum rubetis, virgultis, pascuis, graminibus, piscaturis et aliis omnibus et singulis pertinenciis ac iuribus conswetis, sicut ad fundum monasterii ab antiquo pertinebant . Item locus, in quo domus est ante tabernam in Olbingo edificata per ciues, que domus debet remoueri. Subscripta vero sunt, que pertinent ad ciuitatem Wratislauiam:
Primo si obstaculum siue agger, in quo eat via publica ibidem circa dictam planiciem monasterii, rumperetur, extunc, quociens fuerit necesse, pro reparacione ipsius obstaculi siue aggeris recipi debent cespites ac terra in predicta planicie siue area monasterii supradicti. Item salices plantate ex utraque parte dicti aggeris, in quo est et transit via publica, pertinent ad ipsum aggerem atque viam, que „tham" wlgariter nuncupatur. Item silue inter siluas dicti monasterii sancti Vincencii, secundum quod sunt distincte et cumulis suis signate et certis greniciis suis limitate ex utraque parte siluarum prefati monasterii inter Oderam et campum ipsius monasterii, cum rubetis, virgultis, pascuis, graminibus et aliis attinenciis suis ad ciuitatem Wratislauiam pertinebunt sola piscatura dumtaxat excepta inter predictas gades et limites ciuitatis Wratislauie, que ad dominum regem Boemie prout antea pertinebit. Silue vero monasterii iacentes hinc inde et circumcirca a siluis dicte ciuitatis Wratislauie suis cumulis et certis greniciis signate cum piscaturis in eisdem siluis et in campis ipsius monasterii, virgultis graminibus, pascuis et aliis suis pertinenciis, sicut prius, remanebunt monasterio memorato.
Item insula sita ex opposito et prope villam SczytnikWieś Szczytniki, od roku 1868 w granicach miasta Wrocław inter riuos seu fluuios de Odera fluentes versus monasterium prefatum usque ad locum, ubi dicti riui in vnum fluxum concurrunt, ad ciuitatem predictam pertinebit. Piscatura vero riui fluentis a capite dicte insule versus predictum monasterium ipsi monasterio velud antea remanebit.
Item si litere alique, cuiuscunque essent auctoritatis, condicionis et iurisdiccionis, tam ex parte monasterii quam ciuitatis predictorum, que suprascriptam concordiam et ordinacionem inter monasterium et ciuitatem factas in parte seu in toto possent inpedire quomodolibet et retractare, invenirentur quocunque occurrente tempore et procedente, quod tales litere penitus nullius esse debeant roboris et momenti.
Quam quidem concordiam in causa iuxta articulos prout supra sic tractatam, ordinatam et amicabilem diffinicionem sopitam in omnibus sentenciis, tenoribus, punctis et clausulis de verbo ad verbum, vti expressatur, nos Marcus abbas, Johannes prior, Stephanus subprior totusque conuentus monasterii supradicti ex certa sciencia nostra temporibus affuturis in antea et perpetue volumus, spondemus et promittimus fore ratam; harum nostrarum testimonio literarum sigilla nostra abbacie et conuentus sunt appensa.

Datum in monasterio nostro sancti Vincencii supradicto in die beati Valentini martiris anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo octauo.